ប្រលោមលោកក្តៅសាច់រឿង ❤️បងថ្លៃ?

នៅក្រោមពន្លឺនៃព្រះអាទិត្យ នាពេលព្រឹកព្រាងមួយកំពុងតែបញ្ចេញកម្តៅយ៉ាងរោលរាលស្រោចទៅ លើរាងកាយតូចស្តើង ខ្ពស់ម្រាមដៃបន្លាក្រូចមួយកំពុងតែឈរស្រោចទឹកផ្កានៅមុខផ្ទះ ធ្វើអោយបែកញើសស្រក់ប្រឡាក់អាវស្តើងល្ហៀរបស់ខ្លួនអោយជោគ។ នាងតូចស្ត្រីមេផ្ទះមានឈ្មោះថា លីហ្សា ដែរទើបតែរៀបការថ្មីថ្មោងជាមួយនឹងម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនលក់ឡានមួយដ៏ធំប្រចាំប្រទេស។
"រីងៗ..."សំឡេងកណ្តឹងផ្ទះបានរោទិ៍ឡើង ស្រស់ស្រីលីហ្សាក៏ទម្លាក់បំពង់ស្រោចទឹកចោល រួចប្រញាប់រត់ទៅបើកទ្វារថាអ្នកណាមក។

"សួស្តីចាស៎"លីហ្សា បើកទ្វារបងផ្ទះបង្ហាញអោយឃើញកំលោះ ក្មេងសង្ហាមួយរូបកំពុងតែឈរនៅចំពោះមុខរបស់ខ្លួន រាងកាយទំនងជាមើលទៅរឹងមាំខ្លាំងណាស់ដែរអាចនិយាយថា ស៊ីដាច់ស្វាមីរបស់នាងទៀត។

"ខ្ញុំមករក បងយ៉ុនហ្គី!"សំឡេងពិរោះប្រកបដោយទឹកដម បានបន្សាយមកកាន់នាងព្រមទាំងស្នាមញញឹមគំនួច សម្លឹងមកចំដើមទ្រូងមូលក្លំកំពុងតែពួនលាក់អាត្មានៅក្នុងអាវស្តើងមួយនោះ។

"អរ..គាត់ កំពុងតែនៅខាងក្នុង មកតាមខ្ញុំមក"លីហ្សា រាងក្តៅៗភាយស្លឹកត្រចៀកតិចៗពេលដែរឃើញគេមើលមកនាងបែបនេះ។

"ជាអ្នកបម្រើថ្មីមែនទេ?ឈ្មោះអី?"កំលោះ ជុងហ្គុកដើរបណ្តើរចោទសួរសំណួរលេបខាយនាងតូចបណ្តើរ។

"ឈ្មោះលីហ្សា!"នាង ញញឹមបែបមិនសមពេលដែរលឺគេសួរថានាងជាអ្នកបម្រើមែនទេ?ទាំងដែរនាងនៀកជាប្រពន្ធម្ចាស់ភូមិគ្រឹះទាំងមូលណា រឺមកពីរូបរាងនាងពិបាកមើលពេកមែនទេ?ប្រុសភ្នែកស្អុយនេះគួរអិយចង់ទះមួយកំផ្លៀងណាស់។
"យ៉ុនហ្គី មានគេមករកបង"នាងតូច ប្រាប់ទៅកាន់អ្នកដែរកំពុងតែអង្គុយលើសាឡុងមើលកាសែតស្របពេលដែរនាង ដើរទៅផ្ទះបាយយកទឹកមកជូនភ្ញៀវ។

"អ៊ោវ...ឯង មកពីប្រទេសបារាំងពីពេលណា?ហេតុអីមិនប្រាប់បង អោយទៅទទួល?ឯណាវ៉ាលី ?ហើយមកយ៉ាងមិច?"អ្នកជាបងប្រុសដែរបែកប្អូនជាយូរក៏ចាប់ផ្តើមសួរសំណួរជាច្រើនទៅកាន់អ្នកដែរដាក់បង្គុយចុះមិនទាន់ក្តៅគូទផង។
"ខ្ញុំក៏មកដល់តាំងពីយប់មិញ ខ្ជិលរំខានបងក៏ស្នាក់នៅខន់ដូរបណ្តោះអាសន្នសិនទៅ ម្យ៉ាងទៀតទើបតែមកដល់គ្មានឡានបើកទេក៏ជិះតាក់សុីមក រកថាសុំឡានបង១,២គ្រឿងលេងតាស"

"ចង់បានប៉ុន្មានក៏បានដែរ ស្អែកចាំបងអោយគេយកទៅអោយ"យ៉ុងហ្គី ដាក់ដៃលើស្មាប្អូនប្រុសដោយស្នាមញញឹម។
"និយាយចឹង តាំងពីខ្ញុំដើរចូលមកមិនឃើញវត្តមានបងថ្លៃសោះ គាត់ទៅណាមែនទេ?"

"នោះជាបងថ្លៃឯងនឹងហើយ"រាងក្រាស់ចង្អុលទៅលីហ្សាដែរ លើកទឹកមកដល់ល្មម ។ ជុងហ្គុក រាងស្រឡាំងកាំងបន្តិច ព្រោះអំប្បិញមិញនេះខ្លួនវិះនឹងញ៉ែរបងថ្លៃខ្លួនឯងទៅហើយ អនិច្ចា។

"ជំរាបសួរបងថ្លៃ!"

"ចាស៎ មិនចាំបាច់គួរសមពេកទេ"លីហ្សា ដាក់បង្គុយចុះក្បែរស្វាមី
"មើលចុះញើសណាស់ បងប្រាប់ហើយថារឿងអីអោយអ្នកបម្រើធ្វើខ្លះទៅកុំធ្វើខ្លួនឯងបែបនេះទៀត"
"អូនគ្រាន់តែចង់ហាត់ប្រាណបន្តិចបន្តួចនឹងណា បង"

"អូននេះ!!"

"និយាយចឹងធ្លាប់តែលឺយ៉ុនហ្គីសរសើរថាឯងសង្ហា តែពេលជួបពិតមានអីសង្ហាដែរតាសប្អូនថ្លៃបងនេះ" លីហ្សា ចម្អន់ទៅកាន់ប្អូនថ្លៃធ្វើអោយគេអៀន បន្តិចបន្តួចមិនហ៊ាននិយាយតបតអ្វីច្រើនទេ។

"សរសើរចំៗពេកហើយបងថ្លៃ"

"ហាហាស...អៀនហើយ" សំឡេងសំណើច នៃគ្រួសារតូចមួយនេះបានបន្លឺឡើងពេញភូមិគ្រឹះ ធ្វើអោយមានភាពអ៊ូអរចម្លែកខុសពីសព្វមួយដង។ក្រោយពីទទួលទានអាហារថ្ងៃត្រង់ នឹងពេលល្ងាចរួចមកជុងហ្គុកត្រូវបានបងប្រុសឃាត់អោយសម្រាកនៅផ្ទះមួយយប់សិនព្រោះខាននិយាយគ្នាយូរហើយ មានរឿងច្រើនណាស់ជជែកមិនអស់ទេ។
វេលាម៉ោងប្រហែលជាពាក់កណ្តាលយប់ ម៉ោង12ជាង ជុងហ្គុកដែរបាញ់ហ្គេមហត់ក៏ដើរចេញពីបន្ទប់ថាចុះទៅយកទឹកនៅខាងក្រោមប៉ុន្តែគ្រាន់តែដើរដល់មុខបន្ទប់បងប្រុសរបស់ខ្លួនភ្លាម នាយក៏ឈប់បង្អង់បន្តិចព្រោះលឺសំឡេងចម្លែកចេញមក។
"អ្ហាស..." ដោយសារតែទ្វារចំហទើបធ្វើអោយ រាងក្រាស់យើងមានភាពងាយស្រួលក្នុងការស្តាប់ នឹងលបមើលសកម្មភាពមួយនោះ។រាងក្រាស់ សម្លឹងមិនព្រិចភ្នែក មើលបងប្រុសរបស់ខ្លួនកំពុងតែនៅពីលើបងថ្លៃធ្វើចលនាហាត់ប្រាណទាំងកណ្តាលអាធាត្រ ចង់ផ្អើលអស់សព្វសត្វ។

"អ្ហាស...សឺត លឿនទៅ" លីហ្សា ដែរដេកនៅពីក្រោមស្វាមីកំពុងតែដង្ហក់ខ្យល់ មុខរោលរាលដុតដោយភ្លើងតណ្ហាសព្វចំហេះ។
"សឺត...ពើងត្រកៀកអូនមក"យ៉ុនហ្គី លូកដៃទៅច្របាច់កូនភ្នំមួយដូចជាបាល់របស់រាងតូចពេញៗដៃ ឈ្លីចុងរបស់វាជេញតិចៗអត់បញ្ចេញសំឡេងមិនបាន។

"អ្ហឹម...អ្ហា..."រាងស្តើង ក៏មាត់ខាំដៃព្យាយាមលាក់សំឡេងរបស់ខ្លួនចូលទៅក្មុងពោះ ទប់ទល់នឹងភាពស្រៀវស្រើបកំពុងតែវ៉ៃលុកផ្នែកទន់ជ្រាយរបស់ខ្លួន។
"អ្ហឹស...ហ៊ឹម.."ជុង ហ្គុកសម្លឹងគយគន់មើលរាងកាយសិចស៊ីរបស់បងថ្លៃរបស់ខ្លួន រួចទាញនាគរាជតូចដែរកំពុងតែលាក់ខ្លួននៅក្នុងខោខ្លីកីឡានោះមកស*ប់យឺតៗទៅតាមចង្វាក់ស្នេហា ភ្លើងចម្បើងចំពោះមុខរបស់ខ្លួន។

"អ្ហឹស..."យ៉ុនហ្គី វាយផ្ទប់ចលនាមួយចុងក្រោយធ្វើអោយដល់ចំណុចទាំងអស់គ្នាស្របពេលដែរអ្នកដែរឈរមើលក៏ដល់ផងដែរ។យ៉ុងហ្គី ចុះពីរាងកាយតូចរួចទាញភួយមកដណ្តប់ទាំងនឿយហត់។ចំណែកឯរាងតូចក៏ស្រវារ៉ូបរាត្រីស្តើងពណ៌សាច់របស់ខ្លួនមកដណ្តប់រាងកាយចុះទៅខាងក្រោមយកទឹកផឹកទាំងងងឹតឈឹងមិនបើកភ្លើងនោះទេ ខ្លាចក្រែងរំខានគេ។នាង ដកទឹកមួយដបមកលើកផឹកផ្អែកខ្នងនឹងទូរទឹកកក បិទភ្នែកដកដង្ហើមអោយបានស្រួលបន្តិច អំឡុងពេលដែរត្រូវម្រាមដៃមួយលូកមកក្រសោបរាងកាយនាងជាប់ផ្អឹមនឹងទីនឹងតែម្តង។
"ប្អូនថ្លៃ!!លែងបងទៅ"

"បងថ្លៃ ខ្ញុំសុំម្តងតើបានទេ?ខ្ញុំពិតជាស្រឡាញ់បងថ្លៃពិតមែន តាំងពីឃើញដំបូងម្ល៉េះ"ជុងហ្គុក ត្បុលមករុករានកញ្ចឹងក សខ្ចីឆ្វេងស្តាំៗ។
"ក...កុំអី ជុងហ្គុក" នាងព្យាយាមរើបម្រះ

"សូម អង្វរបងកុំជំទាស់ខ្ញុំអី"

"តែខ្ញុំជាបងថ្លៃរបស់ឯងណា"

"បងមើលទៅថាវាកំពុងតែត្រូវការបងខ្លាំងប៉ុណ្ណា?" រាងក្រាស់ ទាញម្រាមដៃស្រលូនអោយមកប៉ះនាគរាជរបស់ខ្លួនដែរកំពុងតែរឹងកំព្រើសរងចាំប្រលែងលេងជាមួយនឹងមាត់ល្អាងតូច។

"...." នាង ភាំង

ជុងហ្គុក ឃើញបែបនេះក៏មានឱកាសលូកដៃទៅឈ្លានពានស្ទាបអង្អែលរុករាន ភាពទន់ជ្រាយរបស់នាងតូចមួយរំពិច។រាងស្តើង រមួលខ្លួនដូចជាអន្ទង់ពេលដែរត្រូវម្រាមដៃក្តៅអ៊ុនៗលូកចូលដកចេញនៅភាពទន់ជ្រាយរបស់ខ្លួនបែបនេះ។
"អ្ហាស...ប្រយ័ត្នមានគេមកឃើញណា"

"គេសម្រាកអស់ហើយ បងកុំបារម្ភអីគ្មានអ្នកណាឃើញយើងទេ"រាងក្រាស់ និយាយចប់ក៏ថើបជញ្ចក់បបូរមាត់របស់បងថ្លៃយកមួយទំហឹងខក់នាងសឹងស្លាប់។

"អ្ហឹម..."នាង គ្រហឹមចុងមាត់ស្របជាមួយនឹងរាងក្រាស់ចាប់ជើងនាងលើកម្ខាងមកដាក់ចង្កេះរបស់ខ្លួនរួចរុញនាគរាជទំហំធំចូលទៅលេងជាមួយនឹងល្អាងស្នេហ៍របស់រាងស្តើង។
"អ្ហឹស..."នាង ថ្ង*រតិចៗមិនហ៊ានអោយលឺនោះទេបង្ការកុំអោយគេឃើញសកម្មភាពមួយនេះ។សំឡេងទង្គិចគ្នានៃសាច់ភ្លៅ បានបន្លឺឡើងផ្លេផ្លាច់ពេញផ្ទះបាយ អមជាមួយនឹងកម្លាំងខ្លាំងរបស់រាងក្រាស់ទៀតពិតជាដុតតណ្ហាអោយឡើងខ្ពស់ខ្លាំងណាស់។
ប្រហែលជា១៥នាទី ពួកគេក៏បញ្ឍប់បន្តិច រួចជុងហ្គុកក៏បីបងថ្លៃរបស់ខ្លួនផ្តេកនៅលើសាឡុងរួចខ្លួនទ្របពីលើ ចាប់ផ្តើមថើបញក់ញីដើមទ្រូងមហាសែនព្រហើនលោតនៅចំពោះមុខខ្លួន បន្សល់ស្លាកស្នាម៣,៤នៅពីលើ។

"អ្ហឹម..."រាងតូច បិទភ្នែកលូកដៃទៅចាប់សក់ក្បាលរបស់រាងក្រាស់ដោយមិនដឹងខ្លួន ដើម្បីទប់ភាពពុះកញ្ជ្រោលរបស់ខ្លួន។នាយថើបបង្អូស រហូតមកដល់ទីតួល្វឹងល្វើយមួយរួច ញញឹមលូកអណ្តាវ៉ៃលេងជាមួយវាយ៉ាងសប្បាយ។
"អ្ហឹម...វា ឈ្ងុយខ្លាំងណាស់បងថ្លៃ"នាយ ងើបមុខឡើងព្រមទាំងចាប់ប្រតិបត្តិការស៊កសារជាថ្មី ដូចប៉ុន្មាននាទីមុន។
"អ្ហឹស..."រាងកាយទាំងពីរអន្រួនយោកយោលទៅតាមកម្លាំង ស្រែកទាមទារការថ្នាក់ថ្នម នឹង ល្បឿនរៀងៗខ្លួន។សំឡេងក្តីសុខ បន្លឺឡើងថ្នមៗខុសពីការវាយលុក បន្តរហូតដល់ម៉ោង៣ទើបបានស្បើយកម្លាំងបន្តលែងទៅមុខ។

"អ្ហឹម...ខ្ញុំស្រឡាញ់បងថ្លៃ"ជុង ហ្គុក ផ្តេកលើដើមទ្រូងស្រស់ស្រីលូកដៃទៅណែបនិត្យចុងឈើរីតូច មិនឈប់រហូតដល់អ្នកម្ខាងទៀតប្រាប់អោយឈប់។
"បងទៅបន្ទប់វិញហើយ ខ្លាចយ៉ុនហ្គីក្រោកមិនឃើញនាំមានបញ្ហា"នាងថាហើយ ក៏ទាញរ៉ូបមកស្លៀករួចដើរឡើងទៅខាងលើបាត់ទៅ។
ពេលព្រឹក ពួកគេក៏ធ្វើដូចធម្មតាហាក់ដូចគ្នាកាលពីយប់មិញគ្មានអ្វីបានកើតឡើងយ៉ាងអញ្ចឹង។ពួកគេ ស្ងប់ស្ងាត់ទទួលទានអាហារជាមួយគ្នាដោយមិនហ៊ានសម្លឹងចំកែវភ្នែករៀងៗខ្លួន។

"ថ្ងៃនេះបងមានប្រជុំធំ នឹងជប់លៀងជាមួយនឹងអតិថិជនថ្មីដូច្នេះបងត្រឡប់មកផ្ទះយប់ជ្រៅបន្តិចហើយអូនកុំចាំបាយបងអី"យ៉ុនហ្គី
"ចាស៎"
"ចំណែកឯងយប់នេះដេកនៅខន់ដូរមែនទេ?"
"អត់ទេ គិតថាចង់ដេកផ្ទះអោយសាុំបន្តិចសិន" ជុងហ្គុក

"ក៏ល្អ"

ពេលយប់
លីហ្សា ក្រោយពីធ្វើកិច្ចការងារផ្ទះរួចមកនាងក៏ចូលក្នុងបន្ទប់ដើម្បីសម្អាតខ្លួនប្រាណចេញព្រោះធុំញើសពេញមួយថ្ងៃទៅហើយ ស្អិតខ្លាំងណាស់។ដងរាងកាយស្រលូនស្ថិត នៅក្រោមទឹកផ្កាឈូកស្រក់តក់ៗមកសព្វប្រាណមើលទៅពិតជាទាក់ទាញខ្លាំងណាស់ ។កំពុងតែអន្លង់អន្លោចទៅតាម តំណក់ទឹកសំឡេងធ្លាក់អីវ៉ាន់បានបន្លឺឡើង នាងក៏ប្រញាប់បម្រុងនឹងឈានជើងចេញទៅលើតែត្រូវជុងហ្គុក ច្រាណរញផ្ទប់ខ្នងនឹងជញ្ជាំងជាមួយនឹងរាងកាយអាក្រាតរបស់គេ។

"ហេតុអីឯងចូលមកទីនេះបាន?ឆាប់ចេញទៅវិញទៅ"
"បន្ទប់មិនបានចាក់សោរផង គ្រាន់តែចង់សុំងូតទឹកជាមួយបងថ្លៃបន្តិចមិនបានមែនទេ?អ្ហឹម..." មាត់និយាយតែដៃរបស់គេរវាមជាងមឹកទៅទៀត គេគ្រវាសស្ទាបអង្អែលតាំងពីគល់ភ្លៅរហូតមកដល់ដើមដៃ។

"កុំធ្វើបែបនេះអី បងប្រុសរបស់ឯងនឹងមកឥឡូវហើយ"

"តែ១៥នាទីទេ បងយ៉ុនមិនឆាប់មកទេ"រាងក្រាស់ ថាហើយក៏ចាប់លើករាងកាយទាក់ទាញមួយនោះពរឡើង អោយជើងច្រកគែវចង្កេះខ្លួន រីឯដៃឱបកញ្ចឹងកគេជាប់។
"អឹក...."រាងក្រាស់ ក៏ស៊កតម្រូវនាគរាជរួចអុកនាងខឹសៗតែម្តង ចលនាមួយនេះពិតជាផ្តល់ភាពងាយស្រួលដល់គេរួមទាំងនាងផងដែរ។បែបនេះមានអារម្មណ៏ថាដូចជាស៊ុបល្អខ្លាំងណាស់ យ៉ុនហ្គីមិនដែរផ្តល់អោយនាងបែបនេះទេ។

"អ្ហឹម...."ខាងក្រោម ធ្វើចលនារីឯខាងលើបបូរមាត់ទាំងពីរជាប់ស្អិតគ្នាដូចជាកាវ502ហើយ មិនអោយភាគីណាបញ្ចេញសំឡេងបាននោះទេ។

"វាណែនល្អណាស់ បងថ្លៃ"

"អ្ហឹម..."

"តើខ្ញុំអាចព្រូសទឹកដាក់វាបានទេ?"

"អ្ហឹម...បានតាមចិត្តរបស់ឯង" រាងក្រាស់ទទួលបានចម្លើយបែបនេះក៏អុកមួយទំហឹងព្រួសទឹកដោះគោខាប់ៗហូរហៀរប្រឡាក់ពេញជើងរបស់ខ្លួន។នាយទម្លាក់ រាងស្តើងចុះរួចថើបជញ្ជក់មាត់គ្នា មកកាន់គ្រែគេងបន្តចំណង់របស់ខ្លួនតទៅមុខទៀតទាល់តែយ៉ុនហ្គីមកដល់។

"អ្ហឹស...."
"សឺតវាស្រៀវខ្លាំងណាស់អូនសម្លាញ់"យ៉ុនហ្គី ដែរស្រវឹងជោគខ្លួនបានចាប់ទាញភរិយារបស់ខ្លួន មកឌីឌឹបកាត់យប់ទៀតហើយ។
"អ្ហាស...."សំឡេងសោយសុខ របស់គូស្នេហ៍មួយគូរនេះធ្វើអោយអ្នកដែរដេកស្តាប់ក្តៅខ្លួន ខឹងឡើងទល់ទៅហើយតែមិនដឹងធ្វើមិចមានតែដេកទ្រាំរហូតដល់ភ្លឺ។
ទំនាក់ទំនង លួចលាក់ ការលួចហាត់ប្រាណលើប្រាណបែបនេះបានបន្តជារៀងរាល់ថ្ងៃ រហូតទាល់តែជុងហ្គុករៀបការបែកផ្ទះទើបរឿងទាំងនេះបានបញ្ចប់ ប៉ុន្តែក៏មានម្តងម្កាលដែរ ពួកគេលួចណាត់គ្នាចេញទៅក្រៅជាមួយគ្នា។

-ចប់-